ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ ΑΠΟ ΚΟΥΤΑ

Αφού τις δύο  τελευταίες εβδομάδες «χειροτέχνησα» ντουλάπες, στρώσαμε χαλιά, κάναμε γενική καθαριότητα, ήρθε η ώρα να φτιάξω πάλι κάτι για τα παιδάκια μου.

Τι φτιάξαμε; Ένα θέατρο σκιών πολύ απλό και με ελάχιστα υλικά. Χρειάστηκα μια κούτα χαρτονένια, λαδόκολα και χαρτόνια για το στόλισμα.

Ξεκινώντας, κόβουμε τα «αυτιά» από την κούτα ώστε να μείνει μόνο το εσωτερικό.

Στη μία πλευρά κολλάμε ένα κομμάτι λαδόκολλα.

Το υπόλοιπο το ντύνουμε με χαρτόνια, χαρτί περιτυλίγματος ή το ζωγραφίζουμε μόνοι μας!

Εγώ πάνω πάνω έβαλα και μια ταμπελίτσα.

Το τελευταίο βήμα, και το πιο χρονοβόρο, ήταν να φτιάξω τις φιγούρες. Εγώ εκτύπωσα φιγούρες από δύο γνωστά παραμύθια, την Κοκκινοσκουφίτσα και τα Τρία Γουρουνάκια.

Το πιο δύσκολο ήταν το κόψιμο γιατί μου πήρε αρκετή ώρα. Εγώ τα εκτύπωσα σε μαύρο χρώμα, αλλά μπορούν να γίνουν και σε οποιοδήποτε έντονο χρώμα θέλουμε (κόκκινο, μπλε κτλ.).

Για να τα κρατάνε τα πιτσιρίκια, κόλλησα καλαμάκια με σιλικόνη.

Κλείσαμε παντζούρια, βάλαμε και μια λάμπα (ή φακό εναλλακτικά) και η παράσταση ξεκίνησε!

Στα παιδιά άρεσε πάρα πολύ, το βρήκαν πολύ διασκεδαστικό και ήδη έκαναν παραγγελία και άλλες φιγούρες!!!

ΠΑΡΤΥ ΣΟΥΠΕΡ ΗΡΩΕΣ (FULLY LOADED)

Το πάρτυ μας ολοκληρώθηκε με επιτυχία για άλλη μια φορά! Όλα πήγαν κατ’ευχήν και ώρα να σας δείξω τι φτιάξαμε.

Σε προηγούμενες αναρτήσεις σας είχα δείξει την προσκλησή μας (μπαλόνι σε κουτί) που μπορείτε να δείτε αναλυτικά εδώ και τα δωράκια μας (επιτραπέζια σε κουτάκι) που μπορείτε να δείτε αναλυτικά εδώ.

Αφού, λοιπόν, τελειώσαμε με τα βαριά, ξεκίνησα με τα της διακόσμησης.

Πρώτα, έφτιαξα το όνομα του Δημήτρη ντυμένο με κόμικς. Έκοψα τα γράμματα σε μακετόχαρτο, όχι πολύ χοντρό, και κατόπιν έκοψα κομμάτια σελίδες κόμικ και τα κόλλησα με ατλακόλ.

Συνέχεια, είχε το “Happy Birthday” που βάλαμε στον τοίχο του δωματίου μας. Αυτό το έφτιαξα στο photoshop με σελίδες κόμικ και το εκτύπωσα σε χοντρό χαρτί.

Και επειδή κάθε σούπερ ήρωας δραστηριοποιείται στην πόλη του, φτιάξαμε κι εμείς τη δική μας από χαρτόνι.

Πήρα μαύρο χαρτόνι, σχεδίασα μια πόλη, την έκοψα και με κίτρινο χαρτόνι κόψαμε με τα παιδιά παράθυρα και τα κολλήσαμε.

Τελευταία πινελιά, το σήμα του Batman πάνω από την πόλη, αλλά με τα αρχικά του Δημήτρη.

Για την διακόσμηση του μπουφέ, του χώρου που είχαμε τα δωράκια και της πόρτας, έκοψα φιγούρες σούπερ ηρώων και τις κολλήσαμε παντού!!

Για τον μπουφέ, έφτιαξα και ποτήρια με το όνομα των παιδιών και στα καλαμάκια έβαλα την μπέρτα των σούπερ ηρώων.

Τέλος, για την τούρτα είχα ετοιμάσει γρίφους για να την βρούν, καθώς όπως έλεγε και η πρόσκληση την τούρτα την έκλεψε ο Joker! Εννοείται ότι έγινε χαμός, αλλά άξιζε τον κόπο!

Τα στιχάκια είναι εμπνευσμένα από άλλη μαμά που έκανε ένα αντίστοιχο πάρτυ, αλλά ταίριαξαν μια χαρά.

Και παρότι μαζεύτηκαν 30 πιτσιρίκια, όλα κύλησαν ομαλά και το βασικότερο τα παιδιά πέρασαν καλά! Κι έτσι η κούραση εξαφανίζεται γιατί το χαμόγελο των παιδιών και οι αναμνήσεις που δημιουργούμε για αυτά είναι το πιο σημαντικό!!

ΠΑΡΤΥ ΣΟΥΠΕΡ ΗΡΩΕΣ - ΤΑ ΔΩΡΑΚΙΑ ΜΑΣ

Μετά την πρόσκληση, ήρθε η ώρα και για τα δωράκια που θα μοιράσουμε στα φετινά γενέθλια του Δημήτρη. Εδώ ταιριάζει σίγουρα το δεν ξέρω από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω. Ας ξεκινήσουμε με την ιδέα μας για τα δωράκια. Αρκετό καιρό πριν τα γενέθλια, όπως πάντα, έψαχνα κάτι πρωτότυπο αλλά και απλό και να κεντρίζει το ενδιαφέρον το παιδιών για να φτιάξω. Ο γιος μου και οι φίλοι του είναι στην κρίσιμη ηλικία των 8 και, πιστέψτε με, δεν εντυπωσιάζονται εύκολα. Ψάχνοντας και ξαναψάχνοντας, βρήκα πολύ έξυπνη την ιδέα της Ελπίδας από το “Two boys and Hope” (https://twoboysandhope.blogspot.gr/search?updated-max=2016-08-31T21%3A11%3A00%2B03%3A00&max-results=5 ) για τα μεταλλικά κουτάκια που έγιναν τρίλιζα και φιδάκι.

Ως συνήθως, αν εντυπωσιαστώ με κάτι κολλάω, οπότε κατέληξα σε αυτό. Πού να ήξερα βέβαια τον όγκο της δουλειάς, αλλά χαλάλι!!

Αρχικά, έψαξα για μεταλλικά κουτάκια σε μικρό μέγεθος και χωρίς μεγάλο βάθος. Νόμιζα ότι θα ήταν πιο εύκολο να τα βρω, αλλά τελικά κατέληξα στο γνωστό πολυκατάστημα παιχνιδιών. Μόνο εκεί βρήκα το μέγεθος που χρειαζόμουν και η τιμή ήταν αρκετά καλή.

Αφού τα αγοράσαμε, ήρθε η ώρα να τα βάψουμε. Στα δοκιμαστικά που έκανα, ήθελα το μπροστινό μέρος να είναι κίτρινο, αλλά όσα χέρια κι αν πέρασα το χρώμα, το αποτέλεσμα δεν ήταν ικανοποιητικό. Οπότε, κατέληξα στο μπλε για να βάψω το μπροστινό μέρος, που θα είναι η τρίλιζα. Χρησιμοποίησα ακρυλικά χρώματα και το πέρασα τρεις φορές για να καλυφθεί τελείως το μοτίβο που είχε.

Αφού στέγνωσε, με ανεξίτηλο μαρκαδόρο, σχεδίασα την τρίλιζα.

Συνέχεια είχε το εσωτερικό. Σχεδίασα με το μαρκαδόρο μια διαδρομή και μαζί με το Δημήτρη διαλέξαμε τα χρώματα που θα χρησιμοποιούσαμε. Μείναμε στα βασικά: κόκκινο, μπλε, πράσινο και κίτρινο. Στο δείγμα που είχα φτιάξει, είχα βάψει τα κουτάκια εξ ολοκλήρου.

Όμως, ο Δημήτρης ήθελε να συμμετέχει ενεργά και να χρωματίσει μόνος τα κουτάκια. Εννοείται το χέρι του δεν είναι πολύ σταθερό και το αποτέλεσμα δεν του έβγαινε καλό, οπότε για να μην στενοχωρηθούμε, αποφασίσαμε να βάλουμε χρωματιστές κουκίδες σε κάθε τετραγωνάκι αντί να το βάψουμε ολόκληρο.

Αν και δεν το περίμενα, το αποτέλεσμα μας ικανοποίησε και τους δύο.

Για το πίσω μέρος του κουτιού, όπου έγραψα και τους κανόνες, προτίμησα να κολλήσω χαρτόνι και όχι να το βάψω.

Τους κανόνες τους έφτιαξα έτσι, ώστε το παιχνίδι να κρατάει αρκετή ώρα, καθώς η διαδρομή είναι σχετικά μικρή. Ενδεικτικά, όταν πέφτεις σε μπλέ κουτάκι, γυρίζεις στην αρχή, όταν πέφτεις σε κόκκινο, χάνεις τη σειρά σου κτλ.

Τελευταίο βήμα, τα πιόνια μας. Κάθε κουτάκι θέλει 10 πιόνια, υπολογίζοντας και αυτά που χρειάζονται για την τρίλιζα. Διάλεξα μικρά στρογγυλά ξύλινα πιονάκια, τα οποία βρήκα σε πολυσυσκευασίες για κατασκευή βραχιολιών και κολιέ. Πήρα μαγνητοταινία, έκοψα με το διακορευτή κυκλάκια και τα κόλλησα στα πιόνια. Προσθέσαμε και το ζάρι μας και έτοιμα!!

Και αφού το θέμα του πάρτυ μας είναι σούπερ ήρωες, για να τα τυλίξω, χρησιμοποίησα σελίδες από κόμικ που δεν χρειαζόμασταν.

Η όλη διαδικασία, εννοείται ότι ήταν χρονοβόρα και εξαιρετικά κουραστική! Όταν έχεις να φτιάξεις ένα, είναι πολύ απλό, αλλά όταν έχεις να φτιάξεις 25 αλλάζει το πράγμα. Βέβαια τώρα που τα τελειώσαμε, είμαστε όλοι πολύ ικανοποιημένοι και ο Δημήτρης ανυπομονεί να τα δώσει στους φίλους του. Εξάλλου, αυτό δεν είναι που μετράει;;;;