ΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΕΣ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ

Σχολική χρονιά εν όψει, οπότε ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά. Κάθε χρόνο, όλο και κάτι φτιάχνουμε για σελιδοδείκτες, έτσι και φέτος. Έχω μια εκδοχή για μαμάδες και μια για παιδιά, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και αντίστροφα εννοείται!!

Ψάχνοντας για ιδέες, είδα αυτούς τους υπέροχους σελιδοδείκτες προς πώληση, με μουστάκια, πεταλούδες, σαλιγκάρια και ενθουσιάστηκα.

Αυτοί, σύμφωνα με την περιγραφή, ήταν σιδερένιοι. Αφού το σκέφτηκα, είπα να δοκιμάσω να τα φτιάξω με φελό και μικρά ξυλάκια χειροτεχνίας (τα λεπτά) και να δω πως θα βγει. Εκτύπωσα τα σχέδιά μου (μουστάκι και γατούλα) και έκοψα το περίγραμμα από φελό.

Επόμενο βήμα, το βάψιμο. Εγώ προτίμησα να τα κάνω μαύρα, γιατί μου άρεσε όπως τα είδα, αλλά εννοείται ότι μπορούν να γίνουν ό,τι χρώμα θέλουμε.

Τα ενώνουμε με σιλικόνη για να αντέχει στη χρήση και έτοιμο! Πραγματικά είναι πολύ χαριτωμένο και πρωτότυπο!!

Ο παιδικός σελιδοδείκτης είναι πιο απλός. Κόβουμε ένα ορθογώνιο χαρτόνι και ανοίγουμε μια τρυπούλα στο πάνω μέρος.

 Κολλλάμε ματάκι, ζωγραφίζουμε μύτη και το χαμόγελο, που πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο γιατί εκεί θα πιάνει το βιβλίο.

Κόβουμε το περίγραμμα του στόματος, ώστε να κάνει μια εσοχή. Στο πάνω μέρος περνάμε ένα σύρμα πίπας για να μπορούμε να το τραβάμε και έτοιμο!!

Καλή επιτυχία σε όσους το δοκιμάσουν!!

ΣΝΑΚ ΚΑΙ ΚΟΛΑΤΣΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Κάθε χρόνο, όταν ξεκινάει η σχολική χρόνια, έχουμε πάντα το ίδιο πρόβλημα: τι θα παίρνουμε για κολατσιό στο σχολείο. Το βασικό μας πρόβλημα, μετά από λίγες μέρες, είναι πάντα ότι βαριόμαστε να βλέπουμε το ίδιο κολατσιό κι ας μας αρέσει. Πέρσυ, είχα εφαρμόσει ένα πρόγραμμα, ώστε κάθε μέρα της εβδομάδας να τρώμε κάτι διαφορετικό (π.χ. τις Δευτέρες τοστ, τις Τρίτες κέικ κ.τ.λ.).

Φέτος, σκέφτηκα να τους τα ετοιμάζω και λίγο εναλλακτικά και διαφορετικά σε εμφάνιση, για να έχει και ένα ενδιαφέρον το κολατσιό. Ιδού, λοιπόν, τι σκέφτηκα.

-  Τοστ αλά ντόνατς: παίρνουμε το ψωμί του τοστ και το γεμίζουμε με ότι θέλουμε (γαλοπούλα και τυρί, βούτυρο, τυρί κρέμα, πραλίνα) και με ένα μεγάλο ποτήρι το κόβουμε στρογγυλό. Έπειτα, ανοίγουμε και μια τρυπούλα στη μέση (εγώ την έκανα με καπάκι από μπουκάλι) και έτοιμο. Αν θέλουμε το αλείφουμε και εξωτερικά με το αντίστοιχο υλικό και ρίχνουμε σουσάμι ή τρούφα.

- Τοστ αλά σούσι: μέχρι στιγμής είναι και το αγαπημένο μας. Πάλι χρησιμοποιούμε ψωμί του τοστ. Μία μία φέτα τις ανοίγουμε με τον πλάστη να γίνουν πολύ λεπτές. Κατόπιν, βάζουμε τα υλικά μας: γαλοπούλα, τυρί, μαρμελάδα, πραλίνα κτλ. Τυλίγουμε ρολάκια και κόβουμε σε μικρά κομμάτια. Φυσικά, το σούσι χρειάζεται και τσοπστικς, οπότε τα φτιάχνουμε με ξυλάκια χειροτεχνίας και μανταλάκια. Τα δικά μου πιτσιρίκια έχουν ξετρελαθεί!

- Σπιτικές μπάρες δημητριακών: στα περισσότερα παιδιά αρέσουν οι μπάρες και είναι ιδιαίτερα θρεπτικές. Φέτος, είπα να δοκιμάσω κάποιες συνταγές για να τις φτιάχνουμε μόνοι μας. Στα δικά μου παιδιά δεν αρέσουν οι ξηροί καρποί και τα αποξηραμένα φρούτα, οπότε κατέληξα στην παρακάτω συνταγή, η οποία είναι σχετικά απλή.

ΥΛΙΚΑ:

150 γρ. νιφάδες βρώμης

100 γρ. μπισκότα ό,τι θέλουμε

200 γρ. κουβερτούρα

2 κ.σ. μέλι

ξύσμα από ένα πορτοκάλι (εάν θέλουμε)

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Λιώνουμε την κουβερτούρα σε μπεν μαρί, ρίχνουμε τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύουμε καλά να γίνουν μια μάζα. Στρώνουμε σε λαδόκολα το μείγμα με πάχος περίπου 1 εκατοστό και βάζουμε στο ψυγείο να παγώσει. Κόβουμε σε κομμάτια και διατηρούμε σε δοχείο στο ψυγείο.

- Σουβλάκι από φρούτα: εγώ τεμαχίζω τα φρούτα και τα περνάω σε λεπτό καλαμάκι πλάστικό (του καφέ) μην έχουμε και ατυχήματα με τα κλασικά καλαμάκια.

- Σπιτικά μπισκότα: τα γνωστά σε όλους, πλέον, μπισκότα με τα τρία υλικά είναι τα αγαπημένα μας και τα φτιάχνουμε μικρούλια, ώστε να παίρνουμε ένα-δύο στο σχολείο. Η συνταγή είναι απλή: 1 ζαχαρούχο γάλα, 400 γρ. βούτυρο ανάλατο και 500 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του. Σίγουρη επιτυχία!!

- Τέλος, υπάρχει και το κλασικό κέικ. Για να είναι λίγο διαφορετικό, το φτιάχνουμε σε ατομικές μερίδες σαν cupcake ή σε ατομικές φόρμες με διάφορους ήρωες που κυκλοφορούν στην αγορά.

Αυτά! Καλή σχολική χρονιά!!

ΕΥΚΟΛΟ ΔΩΡΑΚΙ ΕΠΕΤΕΙΟΥ

Ψάχνοντας κάτι διαφορετικό για την επέτειο του γάμου μου (στις 9 Σεπτεμβρίου κλείνουμε αισίως 10 χρόνια έγγαμου βίου), έπεσα σε αυτή την πολύ ωραία ιδέα από το site www.thedatingdivas.com. Η ιδέα είναι απλή, το ίδιο και τα υλικά. Χρειαζόμαστε:

-μια κορνίζα 9x9”

- ένα απλό χαρτόνι, εγώ χρησιμοποίησα απλό γιατί μου άρεσε όπως το είδα, αλλά μπορεί να - είναι και με σχέδιο ή χρωματιστό

- λίγη κλωστή ή κορδέλα ή μαλλί και

- τον εκτυπωτή μας.

Ξεκινάμε, ανοίγοντας ένα word σε οριζόντια μορφή και γράφοντας σε αυτό τους στίχους του αγαπημένου μας τραγουδιού ως ζευγάρι. Εγώ στην αρχή σκέφτηκα το τραγούδι που χορέψαμε στο γάμο μας, αλλά μετά αποφάσισα να βάλω κάτι ελληνικό. Αφού γράψουμε τους στίχους, κάνουμε αντιγραφή και επικόλληση μέχρι να γεμίσει όλη η σελίδα μας και μετά αυτοσχεδιάζουμε. Αλλάζουμε γραμματοσειρές ανά γραμμή, μαρκάρουμε κάποιες σημαντικές λέξεις και ό, τι σκεφτεί ο καθένας. Επειδή το έψαξα αρκετά, καλό είναι το μέγεθος της γραμματοσειράς να είναι από 8 και κάτω για να φαίνεται πιο γεμάτο το δέντρο μας μετά. Αφού τελειώσουμε, εκτυπώνουμε. 

Κατόπιν, κατεβάζουμε το αρχείο με το δέντρο μας από thedatingdivas.com ή από εδώ. Ξαναβάζουμε το χαρτί που εκτυπώσαμε στον εκτυπωτή και εκτυπώνουμε εκεί πάνω το δέντρο μας, ώστε οι στίχοι να είναι το φόντο του. 

Κόβουμε το περίγραμμα και το κολλάμε πάνω στο χαρτόνι που έχουμε επιλέξει. Εγώ το κόλλησα με κολλα tac για να του δώσω ύψος. 

Διαλέγουμε σε ποιο ύψος θα κρεμάσουμε την κλωστή μας, κολλάμε την άκρη της με ένα σελοτέιπ και από πάνω την καρδιά (εκτύπωση εδώ), πάλι με tac για ύψος. Δένουμε και το φιογκάκι μας και έτοιμο. Επαναλαμβάνουμε για την άλλη καρδιά. 

Γράφουμε τα ονόματα που θέλουμε στις μικρές καρδιές και έτοιμο!!

Η ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ ΝΕΡΑΪΔΕΝΙΑ ΠΟΡΤΑ (fairy door)

Η δικιά μας νεραϊδένια πόρτα είναι γεγονός!! Το σκεφτόμουν αρκετό καιρό, από τότε που ο Δημήτρης άρχισε να αλλάζει τα δόντια του, αλλά όλο το ανέβαλα. Τις τελευταίες μέρες το αποφάσισα, όμως, για να βάλουμε λίγη από τη μαγεία του παραμυθιού στη ζωή μας…

Η βασική ιδέα είναι να τοποθετήσουμε μια μικρή πόρτα σε κάποιο μέρος του σπιτιού, που είναι η είσοδος της νεράιδας από τη νεραϊδοχώρα στο δωμάτιό μας.

Εγώ, μετά από αρκετό ψάξιμο, χρησιμοποίησα αρκετά απλά υλικά. Η πόρτα μου είναι δεν είναι ξύλινη, ως είθισται, αλλά από φελό, αλλά και πάλι βγήκε αρκετά καλή. Να συμπληρώσω εδώ ότι υπάρχουν πάρα πολύ όμορφες πορτούλες έτοιμες προς πώληση στο etsy για όποιον δεν πιάνουν τα χέρια του, αν και η κατασκευή τους είναι πολύ απλή.

Αρχικά, έκανα το προσχέδιο της πόρτας μου σε χαρτί. Εγώ την έκανα στρογγυλή γιατί μου άρεσε πιο πολύ από την ορθογώνια. Πέρασα το σχέδιο στο φελό και το έκοψα.

Στη συνέχεια το έβαψα με απλές τέμπερες. Στο ξύλο νομίζω θα είναι καλύτερα ακρυλικά χρώματα αλλά για το φελό οι τέμπερες βόλεψαν μια χαρα.

Έβαλα και ένα πόμολο (εδώ αφήνουμε τη φαντασία να δουλέψει) και με ένα γλωσσοπίεστρο έφτιαξα και την επιγραφή «Καλώς ήρθατε».

Με γλωσσοπίεστρα έγινε και η σκάλα (γιατί πώς θα κατεβαίνει η νεράιδά μας;) αλλά και η επιγραφή που έβαλα στον απέναντι τοίχο που έγραφε «Προς Νεραϊδοχώρα».

Καλή η πόρτα, αλλά πρέπει να βρούμε και ένα τρόπο επικοινωνίας με τη νεράιδα. Οπότε κατέληξα στο γραμματοκιβώτιο. Μετά από αρκετό ψάξιμο, βρήκα μια πολύ καλή ιδέα να το φτιάξω με σπιρτόκουτο. Η εκτέλεση είναι πολύ απλή: Παίρνουμε ένα σπιρτόκουτο και το βάφουμε μέσα και έξω για να είναι πιο όμορφο. Στο πάνω μέρος του κόβουμε μια μικρή εσοχή για να χωράει το γράμμα μας και αν θέλουμε του βάζουμε και μια ταμπελίτσα για να το στολίσουμε. Τα γραμματάκια τα βρήκα και τα εκτύπωσα από εδώ. Τους έγραψα και το πρώτο γράμμα από τη νεράιδα, που συστήνεται και τους ζητάει να της βρουν ένα όμορφο όνομα (ακόμα δεν έχουν αποφασίσει).

Αφού ετοιμάστηκαν όλα, τα βάλαμε στο σημείο που διαλέξαμε (δίπλα στην εξώπορτα) και  περιμέναμε αντιδράσεις το πρωί. Εννοείται ότι ενθουσιάστηκαν, αν και ο γιος μου ως μεγαλύτερος είναι ακόμα επιφυλακτικός για το αν υπάρχει ή όχι. Η Κατερίνα ενθουσιάστηκε και ψάχνει για όνομα για να της γράψει γράμμα.

 Ίσως να ασχοληθούν με αυτό για λίγες μέρες, ίσως και παραπάνω, όμως αυτή η μαγεία και η λαχτάρα όταν ξυπνάς το πρωί και ψάχνεις να βρεις τι είναι αυτό, πώς ήρθε, πώς ανοίγει η πόρτα, είναι ανεκτίμητη, πιστεύω, για την ψυχή των παιδιών. Δεν πρέπει να είναι όλα τάμπλετ, υπολογιστές, τηλεοράσεις, βιντεοπαιχνίδια… Τα παιδιά, μικρά και μεγάλα, χρειάζονται τη μαγεία του παραμυθιού στη ζωή τους, έστω και για λίγο!!!!