Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΣ

Τους τελευταίους 3-4 μήνες δίνουμε κι εμείς καθημερινά τη «μάχη» μας με την τουαλέτα και την πάνα. Η Κατερίνα – 2,5 ετών πλέον – αρνείται πεισματικά να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα και νιώθει τεράστια ικανοποίηση όταν κάνει τσίσα και κακά πάνω της και μας το ανακοινώνει με καμάρι. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για συμβουλές από μαμάδες με παρόμοιο πρόβλημα, πρώτον απογοητεύτηκα γιατί μάλλον έχω εφαρμόσει σχεδόν τα πάντα, και δεύτερον κατέληξα ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό και αντιδρά διαφορετικά.

Οπότε αποφάσισα να συγκεντρώσω κάποιες χρήσιμες συμβουλές από παιδιάτρους, που η καθεμιά μπορεί να προσαρμόσει στις ανάγκες και το χαρακτήρα του παιδιού της.

1) Μεταφέρουμε όλη την ευθύνη στο παιδί μας. Με άλλα λόγια, του εξηγούμε την διαδικασία από την αρχή (ότι τα τσίσα και τα κακά πρέπει να βγουν από την κοιλίτσα στη τουαλέτα και το παιδί πρέπει να τα βοηθήσει) και σταματάμε να του δίνουμε σημασία. Δεν το μαλώνουμε, ούτε αντιδράμε όταν τα κάνει πάνω του. Μόλις χάσει την προσοχή μας και όταν νιώσει έτοιμο, θα αρχίσει από μόνο του να χρησιμοποιεί την τουαλέτα.

2) Δεν το ρωτάμε συνέχεια αν θέλει τσίσα, ούτε του επιβάλλουμε να κάτσει στην τουαλέτα αν δε θέλει. Πρέπει να το κάνει με το δικό του τρόπο.

3) Αντικαθιστούμε τις πάνες με βρακάκια με σχέδια και ήρωες κινουμένων σχεδίων που έχει διαλέξει μόνο του.

4) Βοηθάμε το παιδί μας να αλλάξει μόνο του όταν λερωθεί για να καταλάβει ότι δεν είναι ωραίο να κυκλοφορεί λερωμένο.

5) Δεν το κατακρίνουμε, ούτε το κοροϊδεύουμε αν έχει κάποιο ατύχημα. Αντίθετα το ενθαρρύνουμε να ξαναπροσπαθήσει.

Εφοπλιστείτε με υπομονή και ξεκινήστε τον αγώνα εναντίον της πάνας από την αρχή!!